Het regent, maar als ik uit het raam kijk, zie ik een ‘happy stone’ liggen en dat maakt me toch een beetje blij. Ik weet niet wie die steen daar neergelegd heeft en die persoon weet niet dat ik er nu naar kijk. Tijdens de startzondag hebben de kinderen zulke ‘happy stones’ gemaakt die je zomaar ergens neer kunt leggen – iets goeds doen voor een ander zonder dat je er zelfs maar een ‘dankjewel’ voor terug hoeft te krijgen. Het is goed en God weet ervan, dat is genoeg!
Tijdens de startzondag in de Terp werd ook gesproken over wat voor gemeente we zijn. Dat de kerk iets wil betekenen voor de samenleving bleek al uit het feit dat de meesten met vragen over de samenleving aan de slag wilden. Vrijwilligerswerk en omzien naar elkaar binnen de gemeente werden vaak genoemd. Als thema’s om mee aan de slag te gaan kwamen naar voren de vraag hoe meer jongere mensen te betrekken bij de kerk, en met elkaar te spreken over ouder worden.
Verrassend vond ik dat het groepje dat met de Bijbel bezig was Jona als meest aansprekende figuur uit de Bijbel koos. Jona, maakte heel wat mee en belandde zelfs in de buik van een vis, maar hield toch hoop. Jona was boos en teleurgesteld dat hij niet kon genieten van zijn werk en zien hoe God Ninevé zou omkeren. Maar wat hij gedaan had was goed en God wist ervan, hij moest leren dat dat genoeg was.
