“Gods nieuwe wereld lijkt op een schat die verstopt is in de grond. Op een dag vindt een man de schat. Hij is heel blij. Toch verstopt hij de schat weer in de grond. Dan verkoopt hij alles wat hij heeft. En van het geld koopt hij het stuk land waar de schat verstopt is.” (Mat 13:44-45, BGT)
Uitkijken naar Kerst is soms net schatzoeken: je hebt het vermoeden dat er meer moet zijn, dat dit niet alles is. Je zoekt en je zoekt en uiteindelijk vind je het achteraf in een stal, weggestopt in een voerbak voor de dieren. Zou dat echt zijn wat je zoekt? Het kost je alles wat je hebt. Is het dan wel echt ‘meer’? Het is niet iets wat je kunt toevoegen aan al je andere ervaringen – die andere ervaringen doen er ineens niet zoveel meer toe, die komen in een ander licht te staan.
Uitkijken naar Kerst is soms net schatzoeken: wil je de schat wel vinden of blijf je eigenlijk liever zoeken? Wil je wel alles verkopen wat je hebt om dat stuk land te kopen waar die schat verstopt ligt? Gaat alles verkopen niet een beetje ver? Is dat wel wat je zoekt?
Uitkijken naar Kerst is soms net schatzoeken: je droomt van meer, van iets hogers, iets diepers, maar weet je wel zeker dat je dat wilt, dat je dat echt wilt?
Het zou mooi zijn de schat te vinden; natuurlijk zou je die willen vinden, daarvoor ben je tenslotte aan het schat zoeken, maar toch…
Gods nieuwe koning is een ander soort koning: één die wordt geboren in een stal, één die de koningen in hun paleizen rustig laat zitten – hun paranoia ten spijt. Die koningen en paleizen horen bij de oude wereld die we los hebben gelaten, die we verkocht hebben voor het stuk land waar de schat verstopt is.
Uitkijken naar Kerst is soms net schatzoeken en schatzoeken is soms loslaten. Het kan pijnlijk zijn en moeilijk, maar het is ook de moeite waard. Het oude is aan het voorbijgaan, laten wij op zoek gaan naar Gods nieuwe wereld!
Hermen Kroesbergen
Deze overweging stond in de Wegwijs van december 2022 – januari 2023.