Nieuws

Als Protestantse gemeente Heumen willen we graag iets doen voor de vluchtelingen uit Afghanistan die vlakbij ons in Heumensoord verblijven. Zouden bij u thuis een keer een gezin of een groepje van drie of vier Afghanen die elkaar kennen langs kunnen komen voor een maaltijd of een lunch om hen zich welkom te laten voelen?

We roepen u nogmaals  op om deel te nemen aan deze actie. Het gaat om Afghaanse évacué’s die praktisch allemaal ingeënt zijn tegen corona. Geen reden dus om niet mee te doen.

U kunt zich opgeven bij interim-scriba Gerard Schoonderbeek: gerardschoonderbeek@gmail.com

De kerkenraad heeft deze week besloten vanaf aanstaande zondag de QR-code toe te passen voor het bijwonen van de kerkdiensten. Wij hebben hiervoor gekozen om niet de 1,5 meter te hoeven gebruiken en we met meer mensen dan dertig bijeen kunnen komen. Dan kunnen we ook blijven zingen, zij het met beperkt stemgeluid. De besmettelijkheid loopt op, en de meeste mensen in onze gemeente zijn gevaccineerd. Het kabinet legt de verantwoordelijkheid voor de naleving van de coronapas neer bij de maatschappij, en daar zijn wij onderdeel van. Daarom heeft de kerkenraad hiertoe besloten. De kosters zal worden gevraagd dit te controleren bij binnenkomst. Een (negatieve) test van de vorige dag volstaat ook. Daarvan moet u dan wel een bewijs bij u hebben, evenals een geldig identiteitsbewijs.

Wij weten dat er mensen zijn die het vaccineren niet zien als een afdoende maatregel. Niettemin vraag ik u deze stap toch te zetten, en anders de livestream kerkdienst als alternatief te gebruiken. Wij blijven hopen op een spoedige goede afloop van deze crisis!

Tineke Lodders-Elfferich
Voorzitter kerkenraad

Je doet je ding, je zet je in, en iets houdt je gaande. Je weet ook niet goed waarvandaan en waarheen, en zolang je bezig bent, maakt dat ook niet uit. En soms zit je dan even in de kerk, in de aanwezigheid van dat mysterie; het geeft je geen antwoorden en eigenlijk zit je daar ook niet op te wachten, maar je weet weer even: ‘Het is niet voor niks’, ‘Het doet ertoe’.

Je weet niet hoe – en als je het wel zou weten, zou het ook geen mysterie meer zijn, zou het niet groot genoeg zijn om alles te dragen. Maar toch is er de zekerheid, het houvast, dat er meer is dan het je best doen van dag tot dag.

Ik voor mij druk dat mysterie uit met uitspraken als ‘God ziet het’ of ‘God heeft een plan’. Sommigen hebben moeite met zo’n persoonlijk beeld van God: als er een God is met een plan, waarom overkomt mij dan dit?

Op zulke vragen heb ik ook geen antwoord. Voor mij zegt ‘God ziet het’ of ‘God heeft een plan’ niet dat er een persoon ‘God’ is met een verrekijker en een opschrijfboekje, die ik zou kunnen vragen naar zijn plan. Maar betekent dat er iets boven mij en mijn controle uitgaat en dat ik daar een persoonlijke relatie mee aan kan gaan.

Andere uitspraken, zoals ‘Het woord “god” gaat over je naasten helpen en de liefde tussen mensen’, wekken voor mij teveel de suggestie dat ik kan snappen hoe het zit.

Ik ga vooral naar de kerk vanwege wat ik niet snap. Niet ik snap het, maar God snapt het; niet ik zie hoe het zit, maar God ziet het; niet ik weet waar het heengaat, maar God heeft een plan.

En ik vind het fijn dat ik op zondagmorgen samen met anderen, of op momenten dat ik bid alleen, even bij Hem mag zitten.

Hermen Kroesbergen

Deze overdenking verscheen in de meest recente “Wegwijs”

Op vrijdagavond 5 november geeft het klarinet-ensemble “Mooi van Hout” een bijzonder concert. Ze hebben al vaak in onze kerk opgetreden, maar nu is het speciaal: één van de muzikanten doet een examen. Dat is een openbaar gebeuren. Naast de familieleden van de muzikanten is er ook plaats voor muziekliefhebbers uit onze kring. U kunt zich opgeven bij mij tot woensdag 3 november, maar we houden ons aan de corona regels.
Jan Peter Verhave (contactgegevens staan in Wegwijs of neem contact op)

Ds. Wessel ten Boom is op 2 oktober overleden. Hij was ernstig ziek. In heel bijzondere brieven hield hij vrienden en kennissen op de hoogte van het ziekteproces. Brieven waarin hij zijn vaste geloofsvertrouwen op een heel eigen manier uitdrukte. Hij getuigde daarvan ook in de theologische cahiers die hij publiceerde. In Heumen ging hij regelmatig voor in de kerkdienst. Ook toen hij al ernstig ziek was. Preken en de gemeente voorgaan in de eredienst was het mooiste dat hij zich kon denken. Nu is aan zijn leven een einde gekomen. Hij laat vier dochters na. Maar ook veel fijne, positieve herinneringen aan een man die zo graag preekte. In iedere preek legde hij getuigenis af van zijn vaste vertrouwen op God.