Vandaag ontsteken we lichtjes voor overleden geliefden,
We denken aan het leven dat ze met ons deelden.
We hopen dat ze vrede hebben gevonden.
In de bijbel zijn allerlei beelden die er iets van aanduiden:
een wereld van licht en liefde, met een onafzienbare menigte.
“En God zal alle tranen uit hun ogen wissen”
Mensen van voorbij, we zullen hen nooit vergeten …
Je kunt huilen omdat ze er niet meer zijn
of je kunt lachen omdat zij geleefd hebben.
Je kunt je ogen sluiten en bidden dat ze terug komen
of je kunt je ogen openen
en zien wat zij achter gelaten hebben.
Je hart kan leeg zijn,
omdat je hen niet meer zult zien
of je kunt vol zijn van de tijd
die je samen met hen hebt gedeeld.
Je kunt je afwenden van de toekomst
en leven in het verleden,
of je kunt blij zijn
met de toekomst door het verleden.
Je kunt je blijven herinneren dat zij dood zijn
of je kan je verheugen met de herinnering aan hen.
Je kunt huilen, je gedachten afsluiten, je leeg voelen
en de wereld de rug toekeren.
Of je kunt doen wat zij graag wilden: lachen,
je ogen laten stralen, liefhebben en verder gaan.
De bloemschikking voor deze zondag is eenvoudig gehouden.
De lichtjes gaan straks stralen.
De bloembollen worden gepoot in de kerktuin of thuis en komen daar tot bloei …